Strona główna Antica Wyprawa dookoła Świata
     
historia 1980-1991 | horn 1998-2000 | śladami polaków 2003-2004
 
 
: Przebieg rejsu

: Mapa

: Wspomnienia

: Galeria

: Księga Gości

: Napisz do nas


: Zamów biuletyn
   


SAGA RODU MASTERSÓW - Atol Palmerston
Jerzy Wąsowicz

Na atolu Palmerston znaleźliśmy się w sposób nie do końca zamierzony. Planowaliśmy odwiedzić wyspę Autitaki w archipelagu wysp Cooka, ale uporczywe wiatry przeciwne spowodowały, że po trzech dobach żeglugi z Roratonga, nocą, w zupełnych ciemnościach wyszliśmy na jedno z 35 motu tworzących atol Palmerston.

Stawiamy jacht w dryf i czekamy do rana. Nasz problem polega na tym, że nie byliśmy przygotowani do lądowania na tym atolu; więc nie posiadaliśmy żadnych map, a nawet szkiców. Nie wiedzieliśmy, które z motu są zamieszkane. Ranek miał wszystko wyjaśnić. Gdy się rozwidniło, w odległości pół mili zobaczyliśmy inny jacht, również stojący w dryfie. Nawiązaliśmy łączność radiową: okazało się, że był to nowozelandzki jacht "Zizz", który również nie posiadał map tego atolu. Byliśmy więc w podobnej sytuacji i rozważaliśmy, jakie podjąć wspólne działania, gdy w rozmowę włączyło się radio z Palmerston. Powiedzieli, że widzą nas z lądu i że wysyłają do nas łódź, aby nam pokazała miejsce dogodne do kotwiczenia. Po godzinie było już po wszystkim. Star - Amerykanka, która płynęła z nami z Tahiti i Andrzej - I oficer, popłynęli z załogą łodzi na ląd. Bałem się pozostawić "Antikę" samą na nowym, niepewnym kotwicowisku, zostałem więc na jachcie. Wykorzystałem ten czas na wyszperanie w jachtowej bibliotece wszystkiego co dotyczyło tego miejsca.

Atol Palmerston odkryty został przez kapitana Cooka w 1774 roku i był w tym czasie zupełnie nie zamieszkany. Jego historię zaczął tworzyć dopiero niejaki William Masters. Urodził się on w Birmingham w Anglii w roku 1821 i w wieku 14 lat wyruszył na morze, pracując na statku jako chłopiec okrętowy. W czasie słynnej kalifornijskiej gorączki złota w 1848 roku został w Ameryce, gdzie próbował szczęścia jako poszukiwacz kruszcu, jednak bez sukcesu. Z Kalifornii, żaglowcem przewożącym guano, popłynął później do Penrhyn, a stamtąd do Manua. W roku 1862 ląduje na nie zamieszkanym atolu Palmerston wraz z grupą ludzi z Penrhyn i Tuamotu. Przywozi również ze sobą żonę Polinezyjkę, siostrę żony i przyjaciela Fernando z Manihiki. Po jakimś czasie Fernando opuszcza atol, by więcej na niego nie wrócić, zostawiając Williamowi obydwie kobiety. Później dołącza do nich druga siostra żony i w ten sposób William zostaje mężem trzech sióstr. Razem zakładają plantacje palm kokosowych na wysepkach atolu. Wkrótce William otrzymał od królowej angielskiej licencje na gospodarowanie atolem na 100 lat. William Masters zmarł w roku 1899 pozostawiając po sobie 60 dzieci i najbardziej interesującą i skomplikowaną rodzinę składającą się z trzech głównych gałęzi, pochodzących od trzech matek. Wszyscy na atolu nazywają się Masters. Pozostawieni sami sobie przez kilka pokoleń stanowią niezwykły przykład dziedziczności i ewolucji. Wszyscy mówią tutaj językiem angielskim, nie ma tu żadnej odmiany języka maoryskiego. Jeszcze 60 lat temu, kiedy amerykański żeglarz William Albert Robinson odwiedzał atol, usłyszał na Palmerston język angielski, jakim już dawno na świecie nie władano. Był to bardzo archaiczny język sprzed ponad 100 lat, oryginalnie wymawiany i wiązany w oryginalne zdania. Język ten rozwijał się w ciągu całych pokoleń ludzi żyjących w całkowitym odosobnieniu.


   
: Saga rodu Mastersów

: Zagłada miasta Rabaul

: Z Gladstone do Vanuatu

: Z Guadalcanal do Darwin cz. I

: Z Guadalcanal do Darwin cz. II

: Z Guadalcanal do Darwin cz. III

: Z Guadalcanal do Darwin cz. IV

 
     
| 1 | 2 | 3 | następna »
       
               
  Copyrights 1998-2009 (c) Mirek Wąsowicz - All Rights Reserved